My Cart
Alışveriş sepetinizde hiç ürün yok.
Karaağaç, dikim rehberi ve bakımı
Karaağaç (Ulmus cinsi), Ulmaceae familyasından, Orta Asya’ya özgü birkaç yaprak döken ağaç türünü içerir. Bu cinsin geçmişi 20 milyon yıl öncesine dayanır. Zaman içinde kuzey yarımküreye, Avrupa ve Kuzey Amerika’nın ılıman ve tropikal dağlık bölgelerine yayılmıştır. Çoğu tür, 30 m yüksekliğe kadar büyüyebilen, 10-15 m çapında uzun ağaçlardır; geniş bir taçları ve düz bir gövdeleri vardır. Genel olarak Karaağaç türleri, dönüşümlü olarak dizilmiş oval şekilli yapraklara sahiptir. Tabanda asimetriktirler, çift tırtıklı kenarları ve belirgin damarları vardır. Meyveleri 2,5 cm uzunluğunda, yeşilimsi, türe bağlı olarak farklı bir şekle sahiptir – merkezlerinde tohum bulunur. Bazı türler hermafrodit çiçeklere sahiptir.
Ulmus minor (Ova karaağacı)
Boyu 20-30 m’ye kadar ulaşabilen, yuvarlak taçlı ve düz gövdeli bir ağaçtır – kabuğu koyu gridir, güçlü bir şekilde çatlamıştır. Genç sürgünler ince, kırmızımsı kahverengidir. Bazı çeşitlerin dalları tümörlü dokularla kaplıdır. Yapraklar eliptik veya yumurtamsı, koyu yeşil, üst tarafı parlaktır. Taç yaprakları olmayan çiçekler yapraklardan önce, Mart-Nisan aylarında gelişir ve kahverengidir. Meyveleri eliptik ya da yumurtamsı şeklinde olup Mayıs-Haziran aylarında olgunlaşır. Türler en yaygın 3 çeşidi içerir:
- ‘Dampieri’ – kalın yapraklı, sütunlu bir ağaçtır.
- ‘Wredei’ – altın sarısı tonlarında yaprakları olan küçük bir ağaçtır.
- ‘Variegata’ – beyaz çizgili yapraklara sahiptir.
Ulmus glabra (Dağ karaağacı)
I. boy bir ağaçtır ve 30 m yüksekliğe ulaşabilir. Ova karaağacına kıyasla düz bir gövdeye sahip değildir. Güçlü dalları ve ince bir tüyle kaplı sürgünleri ile geniş bir tacı vardır. Yaprakları yumurtamsı şeklindedir ve geniş bir kolu vardır. Koyu yeşil, üst tarafı pürüzlü ve alt tarafı tüylü, açık renklidir. Meyveleri cinsine benzer, eliptik bir şekle sahiptir ve Haziran ayında olgunlaşır. Çeşitleri:
- ‘Pendula’ – geniş taçlı ve sarkık dallı III.boy bir ağaçtır.
- ‘Purpurea’ – yaprakları mor tonlarındadır.
Ulmus x hollandica (Altın karaağacı)
U. minor ve U. glabra arasında bir melez olup, bazen 40 m yüksekliğe ulaşabilen I. boy bir ağaçtır. Masif, gri-siyahımsı dalları ve hafif tüylü genç sürgünleri ile geniş bir taç geliştirir. Yapraklar oval, koyu yeşil ve meyveler eliptik bir şekle sahiptir. Çeşitleri:
- ‘Commelin’ – piramidal taçlı, II.boy bir ağaçtır. Hava kirliliğine karşı dayanıklıdır.
- ‘Groeneveld’ – açık yeşil yapraklı kalın bir taç geliştiren III.boyutunda bir ağaçtır.
Ulmus laevis (Hercai karaağaç)
Boyu 30 m’ye kadar büyüyebilen I. boy bir ağaç yuvarlak, düzensiz bir taç geliştirir. Gövde gri kabuklu, kuvvetli çatlaklı ve sökülebilir kısımlara sahiptir. Yapraklar ovaldir ve alt tarafı tüylüdür. Samara meyveleri küçük boyutludur ve kenarlarında tüyler vardır.
Ulmus procera (İngiliz karaağacı)
Boyu 35 m’ye ulaşabilen I. boy bir ağaçtır. Tüylü yaprakları olan düzensiz, yoğun bir tacı vardır. Çeşitleri: ‘Bea Schwartz’, ‘Christine Buisman’.
Ulmus pumila (Sibirya karaağacı)
Türkistan’a (Kazakistan’ın bir bölgesi) özgü bir ağaçtır, III. boy bir ağaçtır ve kalın, küresel bir taç geliştirir. Yaprakları eliptik-yumurtamsı veya eliptik-hançer şeklinde olup, diğer türlere göre daha az asimetrik bir tabana sahiptir. Zarif bir görünüme sahiptir.
BAKIMI
Işık. Genel olarak karaağaçların ışık için özel gereksinimleri yoktur, hem güneşli hem de kısmen gölgeli yerleri tercih ederler.
Sıcaklık. Daha yüksek sıcaklıkları tercih eden Ova karaağacı, İngiliz karaağacı ve Hercai karaağacı dışında çoğu karaağaç türü dona karşı dayanıklıdır. Sibirya karaağacı dona karşı çok dayanıklıdır ancak ilkbahar geç donlarından etkilenebilir.
Toprak. Karaağaçlar birçok toprak türünde iyi yetişir, ancak nemli, zengin, iyi drene edilmiş ve nötr pH değerine sahip toprakları tercih eder; kuraklık koşullarına da dayanabilirler. Hercai karaağacı, genellikle su yollarının yakınında bulunduğu için daha ıslak toprakları tercih eder. Sibirya karaağacı kuraklığa en dayanıklı türdür ve orta derecede tuzluluğa sahip topraklara bile dayanabilir.
Gübreleme. Ağaçların ve çalıların zengin büyümesini teşvik etmek için, vejetatif büyüme döneminde, özel gübrelerin uygulanması tavsiye edilir.
Tavsiye edilen ürünler
-
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir
Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın
DİKİMİ
Karaağaçlar hem tek başlarına hem de sıralar veya gruplar halinde bulunabilir. Dikim ilkbahar veya sonbaharda, vejetatif uyku döneminde, 5° C’nin üzerindeki sıcaklıklarda, toprak donmamışsa ve don tehlikesi yoksa yapılmalıdır. Dikim malzemesini yetkili fidanlıklardan satın aldığınızdan emin olun. Dikimden hemen sonra bolca sulayın, ardından toprağı her zaman nemli tutun.
ÇOĞALMA
Karaağaçlar tohum, aşılama, katmanlama veya kök çelikleri ile çoğaltılabilir.
- tohumlar, olgunlaşmaya bağlı olarak Mayıs-Haziran aylarında doğrudan dallardan hasat edilmelidir. Hasattan hemen sonra ekilmelidirler.
- aşılama, yaz aylarında örme tekniği veya ilkbaharda üçgenleme şeklinde yapılabilir.
- U. x hollandica melezi için höyük katmanlama kullanılabilir.
- kök çelikleri veya tomurcuk çelikleri yoluyla çoğaltma, zor bir prosedür olduğundan yalnızca uzmanlar tarafından yapılmalıdır – Hollanda’da daha sık kullanılır.
Tavsiye edilen ürünler
-
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir -
Ürünleri farklı bir mağazada bulabilirsiniz
Mağaza değiştir
Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın
HASTALIKLAR VE ZARARLILAR
Karaağaç türlerine saldırabilen zararlılar akarlar, tüylü tırtıllar, Metcalfa pruinosa ve (Dysaphis spp.) kırmızı gal yaprak bitleridir (yapraklarda galler üretir).
Karaağaçları etkileyebilen hastalıklar Nectria dal yanıklığı (Nectria coryli) ve (Graphium ulmi) Karaağaç solgunluk etmenidir (Ophiostoma ulmi). Nectria dal yanıklığı, ağacın kabuğunda ülserlerin ortaya çıkmasına ve dalın ölümüne neden olur. Graphium ulmi ise ağacın sıvı ileten damarlarını etkileyerek yaprakların ve dalların sararmasına ve kurumasına neden olan bir hastalıktır.
Ayrıca:
- karaağaçlar uzun ömürlü ve hızlı büyüyen ağaçlardır.
- U. x hollandica ve U. procera çeşitleri Graphium ulmi‘ye karşı dayanıklıdır.
- karaağaç odunu sağlamlığı ve sertliği nedeniyle oldukça değerlidir.
- genç örneklerin olgun olanlara kıyasla pürüzsüz bir kabuğu vardır.
- bazen olgun örneklerde kök sistemi hasara neden olabilir.
- bonsai olarak yetiştirmek için uygundur.
