My Cart
Alışveriş sepetinizde hiç ürün yok.
Yonca tedavileri, haşere ve hastalık kontrolü
Yonca, yaklaşık 250-300 baklagil türünü içeren Trifolium cinsine verilen ortak addır. Yonca türleri yem için, toprak kalitesini artırmak için (toprağı azotla zenginleştiren nodüller geliştirirler), dekoratif amaçlar için (çimin yerini alabilir), tıbbi amaçlar için veya melez bir bitki olarak yetiştirilir. Yonca mahsulü tedavileri, hastalık ve zararlılardan uzak tutmak için çok önemlidir.
En çok yetiştirilen yonca türleri Kırmızı Yonca (Trifolium pratense) ve Beyaz Yoncadır (Trifolium repens). Trifolium türleri tek yıllık, iki yıllık veya çok yıllık bitkilerdir. Bir yonca mahsulü 3-4 yıl boyunca yaşayabilir.
Yoncanın başlıca hastalıkları
SARI MOZAİK (ALFALFA MOSAIC VIRUS)
Hastalık, damarlara paralel olarak konumlanmış, bitkileri cüceleştiren ve yaprakları biçimsizleştiren renk değişikliği lekeleri ile yeşil, sağlıklı dokuların dönüşümlü olarak ortaya çıkmasıyla kendini gösterir. Virüs, yaprak bitleri istila edilmiş tohumlar veya polen yoluyla bulaşır.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- sağlıklı tohumların kullanılması;
- dayanıklı çeşitlerin kullanılması;
- saldırıya uğramış bitkilerin yok edilmesi;
- yaprak biti kontrolü uygulamalarının gerçekleştirilmesi.
MİKOPLAZMA BENZERİ ORGANİZMALAR (CLOVER PHYLLODY)
Hastalık çiçeklere saldırır, çiçek unsurları ilkel yapraklara dönüşür. Hastalık genetik olarak, tohumlar yoluyla veya belirli taşıyıcılar (Ağustos böcekleri) aracılığıyla bulaşır.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- ağustos böceklerinin kontrolü için özel böcek ilaçları ile tedavinin gerçekleştirilmesi;
- saldırıya uğrayan bitkilerin yok edilmesi.
BAKTERİYEL YAPRAK LEKESİ HASTALIĞI (XANTHOMONAS ALFALFAE)
Hastalık, sürgünler, yapraklar, gövdeler ve çiçek unsurları üzerinde koyu kahverengi, ıslak lekelerin (bakteriyel eksudayı temsil eder) ortaya çıkmasıyla kendini gösterir. Lekeler gelişir, büyür ve saldırıya uğrayan doku kurur ve ufalanır.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- etkilenen bitkilerin yok edilmesi;
- dayanıklı tohumların kullanılması;
- spesifik fungisitlerle tedavinin gerçekleştirilmesi.
KÜLLEME (ERYSIPHE MARTII)
Hastalık genellikle yapraklara saldırır, yüzeyinde beyaz-gri bir miselyum belirir ve saldırıya uğrayan doku sararır. “keçe” tozlu hale gelir ve yüzeyde mantarın fruktifikasyonunu temsil eden küçük siyah noktalar belirir.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- dayanıklı çeşitlerin kullanılması;
- yoğun bir saldırı durumunda erken biçme önerilir;
- spesifik fungisitlerle tedavilerin gerçekleştirilmesi.
MİLDİYÖ (PERONOSPORA TRIFOLIUM)
Yaprağın üst tarafında sarı lekeler ve alt tarafında beyaz-gri bir keçe görülür. Mantar nem ve yüksek sıcaklık koşullarında gelişir ve bitkinin yapraklarını kaybetmesine yol açabilir.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- yoğun bir saldırı durumunda erken biçme önerilir;
- spesifik fungisitlerle tedavilerin gerçekleştirilmesi.
PAS (UROMYCES TRIFOLII)
Hastalık ilk olarak yapraklarda sarı püstüllerin ortaya çıkmasıyla kendini gösterir ve bunlar daha sonra siyahımsı kahverengiye dönüşür. Mantar yapraklara, yaprak sapına ve genç sürgünlere saldırır. Yapraklar deforme olur ve kurur.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- yoğun bir saldırı durumunda, erken biçme önerilir;
- özel mantar ilaçları ile tedavilerin gerçekleştirilmesi.
AK TAŞ YONCA YAPRAK LEKESİ (PSEUDOPEZIZA TRIFOLII)
Yapraklarda küçük, sarı lekeler belirir ve bunlar büyüyerek büyük, siyahımsı kahverengi lekelere dönüşür. Lekelerin ortasında mantarın fruktifikasyonunu temsil eden siyah lekeler belirir.
Önleme ve kontrol tedbirleri:
- iyi bir toprak drenajının sağlanması;
- yoğun bir saldırı durumunda erken biçme önerilir.
- spesifik mantar ilaçları ile tedavilerin gerçekleştirilmesi.
Yoncanın başlıca zararlıları
TEL KURTLARI (AGRIOTES SPP.)
Bu zararlılar gövdenin etrafı kazıldığında tespit edilebilir. Tel kurtlarının larva evresi, türe bağlı olarak 1 ila 5 yıl arasında sürebilir.
Önlem ve kontrol tedbirleri:
- mahsul rotasyonu;
- spesifik böcek ilaçları ile tedavilerin gerçekleştirilmesi.
YONCA HORTUMLU BÖCEĞİ (APION APRICANS)
Çeşitli kültür ve kendiliğinden yetişen yonca türlerine saldırır, kırmızı yoncada daha büyük zararlara neden olur. Erginler yapraklara, bazen de sürgünlere saldırarak küçük düzensiz delikler oluşturur. Larvalar çiçeklerin içinde büyür ve iç organlarla beslenir. Tek bir larva 11-16 çiçeği yok edebilir.
Kontrol yöntemleri:
- yetişkin böceklerin ilk ortaya çıkışında spesifik insektisitlerle tedavilerin gerçekleştirilmesi.
KIRMIZI YONCA TRİPSİ (HAPLOTHRIPS NIGER)
Başta yonca olmak üzere farklı kültür ve spontane bitki türlerinin çiçek salkımlarına saldırır. Erginler ve larvalar sokar ve hücre içi sıvıyı emerek çiçek kısırlığına neden olur.
Kontrol yöntemleri:
- spesifik insektisitlerle tedavilerin yürütülmesi.
YONCA TOHUM KALSİDİ (BRUCHOPHAGUS GIBBUS)
Larvalar, hem ekili hem de kendiliğinden yetişen farklı yonca türlerinin tohumlarına saldırır. Bir tohumda bir larva gelişir. Zarar tohum üretiminin %10-15’i kadar olabilir.
Kontrol yöntemleri:
- spesifik insektisitlerle tedavilerin yürütülmesi;
- güçlü bir saldırı durumunda erken biçme önerilir.
YAPRAK BİTLERİ (APHIS SPP.)
Yaprakların alt tarafında veya saplarda, yeşil veya sarı renkte bulunabilen küçük böceklerdir. Yapraklarda sarı, bozuk lekelerin ortaya çıkmasına veya anemik tomurcukların oluşmasına neden olabilirler. Yaprak bitleri, şeker içeren ve isli küf oluşumunu destekleyen yapışkan bir madde salgılar.
Kontrol yöntemleri:
- spesifik fungisitlerle tedavilerin yürütülmesi.
Uzman tavsiyesi ve diğer 2 cevaplar
