Meşe, dikim rehberi ve bakımı

mese-dikim-rehberi-ve-bakimi

Meşe (Quercus), Fagaceae familyasından, kuzey yarımküreye özgü yaklaşık 600 yaprak döken ağaç türünü içeren bir cinstir. Amerika, Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’ya özgüdürler, çoğunlukla ılıman bölgelerde ve aynı zamanda tropik bölgelerde yayılırlar. Yaprak döken ve karışık ormanlarda kendiliğinden yetişirler ya da park ve bahçelere, tekil örnekler olarak veya gruplar ve sıralar halinde dikilirler. Meşeler uzun ömürlüdür ve çok sayıda sürgün üretirler. Çoğu büyük, uzun boylu, geniş taçlı ve kalın dallı I. boy ağaçlardır. Gövdenin kabuğu kalınlık ve tasarım açısından bir türden diğerine farklılık gösterir; bazı türlerde mantar, diğerlerinde ise düz bir kabuk bulunur. Yapraklar dallar üzerinde spiral şeklinde dizilmiştir ve kıvrımlı lobludur. Çiçekler tek evciklidir ve meyveler meşe palamudu adı verilen akenlerdir, küresel bir şekle sahiptir ve pullu bir pelide bağlanır.

TÜRLER VE MELEZLER

Genel olarak 65 tür ve çok sayıda melez yetişir, bunlardan en yaygın olanları şunlardır:

Quercus cerris (Türkiye meşesi). Avrupa’nın bazı ülkelerinde kendiliğinden yetişen bir ağaçtır ve 30 m yüksekliğe ulaşan I. boy bir ağaçtır. Düz bir gövdesi vardır ve geniş, büyük, piramidal bir taç oluşturur. Yaprakları parlak, mermerimsi ve kısa lobludur. Meyveleri pullu bir pelidi olan büyük meşe palamutlarıdır.

Quercus frainetto (Macar meşesi). I. boyuna kadar büyür ve Avrupa’nın bazı ülkelerinde kendiliğinden bulunur. İnce kabuklu ve oval veya küresel taçlı düz bir gövdeye sahiptir. Yapraklar derin loblu, dar tabanlı ve gri, kabarık bir alt yüzeye sahiptir. Meşe palamutları 2-5’li gruplar halinde büyür ve doğrusal pullu küçük pelidlere sahiptir.

Quercus pedunculiflora (Saplı meşe alt türü). Avrupa’daki bazı ülkelerin orman-bozkır alanlarında bulunur ve 25 m yüksekliğe ulaşabilir. Gövde düzdür ve çok çatlak bir kabuğu vardır. Yapraklar oval-uzun veya eliptiktir, kabarık, gri bir alt tarafı vardır. Meşe palamutları büyüktür ve 15 cm uzunluğunda bir sapa sahiptir. Pelidler yuvarlak pullarla düzleştirilmiş bir şekle sahiptir.

Quercus petraea (Sapsız meşe). Tepelik alanlara özgü bir meşe türüdür. Yüksekliği 40 m’ye ulaşır, düz bir gövdeye, ince kabuğa ve kalın bir taca sahiptir. Yapraklar oval veya eliptik bir şekle sahip olabilir, lobludur ve lobları yuvarlaktır. Meşe palamutları 1-5’li gruplar halinde büyür, yarım küre şeklinde pelidleri vardır ve sapsızdır, küçük pulları vardır.

Quercus pubescens (Tüylü meşe). Orman-bozkır bölgesinde bulunan bir türdür. III. boyuna kadar veya çalı olarak büyür, geniş, düzensiz bir taç geliştirir. Yaprakları küçük, oval, genç olanların her iki tarafı da tüylü, olgun olanların ise üst tarafı tüysüzdür. Meşe palamutları küçüktür ve pelidleri yapışkan, tüylü pullara sahiptir.

Quercus robur (Saplı meşe). I. boy bir ağaçtır. Hafif düzensiz, kalınlaşmış bir gövdeye sahiptir ve güçlü dalları olan geniş bir taç geliştirir. Kabuğu kuvvetli çatlaklı, siyahımsıdır. Yapraklar koyu yeşil, düzensiz kıvrımlıdır ve meşe palamutları 5 cm’lik bir sapa bağlı olarak 2-5 grup halinde büyür. Çeşitleri:

  • ‘Concordia’ – daha alçak boyludur, yaprakları altın, sarı-yeşil tonlarında renklidir.
  • ‘Fastigiata’ – piramidal bir tacı ve yükselen dalları vardır.

Quercus rubra (Kırmızı Amerikan meşesi). Kuzey Amerika’ya özgü bir ağaç I-II. boyunda büyür ve 30-40 m yüksekliğe ulaşabilir. Düz kabuklu düz bir gövdeye sahiptir. Kalın yaprakları ile küresel bir taç oluşturur. Yaprakları büyüktür, tepesinde keskin loblar vardır ve meşe palamutları küçüktür ve konik bir pelide bağlıdır.

Quercus coccinea (Endülüs meşesi). Yüksekliği 25 m’ye ulaşabilir, geniş bir çevreye ve yuvarlak bir taca sahiptir. Q. rubra‘ya benzer yaprakları vardır.

Quercus palustris (Bataklık meşesi). Düz gövdeli ve geniş, piramidal taçlı, I-II. boyunda bir ağaçtır. Yaprakları geniş-uzun, dar ve keskin lobludur ve sonbaharda kırmızımsı bir renk alır.

Quercus imbricaria. Boyu 20 m’ye ulaşabilen I-II. boyunda bir ağaçtır. Bütün, lobsuz yaprakları ile ayırt edilir. Meşe palamutları küçüktür ve pelidi yarım küre şeklindedir.

BAKIMI

Işık. Genel olarak meşeler aydınlık alanları tercih eden ağaçlardır, ancak Amerikan türleri kısmi gölgeyi de tolere edebilir.

Sıcaklık. Meşe genellikle yıl boyunca ılımlı sıcaklıklara sahip tepelik alanlarda yetişir. Q. pedunculiflora ve Q. pubescens termofilik türlerdir ve ova bölgelerinde bulunur. Q. petraea daha yüksek rakımlarda, daha alçak dağlık alanlarda yetişir ve dona karşı dayanıklıdır. Ayrıca, Q. robur dona dayanıklı bir türdür ancak geç donlardan etkilenebilir.

Toprak. Meşeler suyun kolay drenajına izin veren gevşek, hafif, nemli toprakları tercih eder. Q. robur, Amerikan meşelerine kıyasla kireçli veya kumlu topraklara dayanamaz. Q. palustris ve Q. imbricaria daha nemli toprakları tercih eder.

Gübreleme. Ağaçların ve çalıların zengin büyümesini teşvik etmek için, vejetatif gelişme döneminde, özel gübrelerin uygulanması tavsiye edilir.

Tavsiye edilen ürünler

Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın

Budama. Şekil düzeltme kesimleri her yıl, kış sonu veya ilkbahar başında yapılabilir.

Tavsiye edilen ürünler

Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın

DİKİMİ

Dikim ilkbahar veya sonbaharda, vejetatif uyku döneminde, 5° C’nin üzerindeki sıcaklıklarda, toprak donmamışsa ve don tehlikesi yoksa yapılmalıdır. Dikim malzemesini yetkili fidanlıklardan satın aldığınızdan emin olun. Dikimden hemen sonra bolca sulayın, ardından toprağı her zaman nemli tutun.

Tavsiye edilen ürünler

Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın

ÇOĞALMA

Meşeler tohum, aşılama, çelikleme yoluyla çoğaltılabilir.

  • tohum yoluyla: meşeler sonbaharda meşe palamutları ekilerek, 4-6 cm derinlikte, önceden katmanlama yapıldıktan sonra çok kolay bir şekilde çoğaltılabilir.
  • meşe aşılaması serada, üçgenleme veya yan kaplama aşılama yoluyla yapılmalıdır.
  • çelikle çoğaltma, aşılama gibi, daha zor olduğu için sadece ormancılar tarafından kullanılan bir yöntemdir.

Tavsiye edilen ürünler

Her ürünün etiketindeki talimatları dikkatlice okuyun ve uygulayın

HASTALIKLAR VE ZARARLILAR

Meşeleri istila edebilen zararlılar yaprak bitleri, çingene güveleri veya eşek arılarıdır. Meşeleri etkileyebilecek hastalıklar Nectria dal yanıklığı (Nectria coryli) ve küllemedir (Microsphaera alphitoides).

Ayrıca:
  • meşeler yaprak döken ağaçlardır (yapraklar soğuk mevsime kadar bitkiye bağlı kalır, daha sonra kururlar).
  • Amerikan meşeleri kirliliğe karşı dayanıklıdır, bu nedenle kentsel ortamlar için uygundurlar.
  • erkek kedicikleri ilkbaharda ortaya çıkar ve çok dekoratiftir.
  • meşeler normalde sıkışık ve ağır topraklarda gelişmez.
  • Türkiye meşesi ve kuzey kırmızı meşesi, daha yavaş büyüyen Macar meşesinden daha hızlı büyür.
  • Amerikan türleri ve Türkiye meşelerinde meşe palamutları ikinci yılda olgunlaşır.
×

Bitki bakımınızda size yardımcı oluyoruz
bitkilerinizle ilgilenmek için

Makalelerimizde veya önceki görüşmelerimizde henüz çözüm bulamadıysanız, yeni bir görüşme başlatın; uzmanlarımız size yardımcı olacaktır.

Yeni görüşme hakkında

Meşe, dikim rehberi ve bakımı
Meşe, dikim rehberi ve bakımı

Your information:

Adınız en fazla 30 karakter içermelidir. Karşılaştığınız sorunun detaylarını iletmek isterseniz lütfen diğer alanları doldurunuz.

The maximum document size is 59 MB.

Ekle
Bazı Resimler veya Klipler eklemek yardımcı olacaktır Resimler veya Klipler maksimum 15 sn


Daha fazla bilgi edinmek ister misiniz?

Uzmanlarımız Armuro topluluğunun tartışmalarına faydalı bilgiler ve çözümlerle katkıda bulunuyor.
İsterseniz, karşılaştığınız sorun hakkında bir tartışma başlatabilirsiniz.
Görüşmeleri okuyun