My Cart
Alışveriş sepetinizde hiç ürün yok.
Kış mantarı, yetiştiricilik teknolojisi hakkında bilgi
Kış mantarı (Flammulina velutipes), tepe ve ova meşcerelerinde yaprak döken gövdeler üzerinde yetişen bir mantar türüdür.
Mutfak preparatlarına verdiği hoş tat için yetiştirilir. Birçok ülkede yoğun bir endüstriyel sistemde yetiştirilir, Japonya dünya üretiminin %80’i ve Tayvan %10’u ile üstünlüğü elinde tutar.
Japonya’da kış mantarı uzun zamandır bilinmektedir ve Avrupa’da ancak 1925’ten sonra ortaya çıkmıştır. Kültürel teknoloji üzerine daha derinlemesine çalışmalar 1965’ten sonra yapılmıştır.
Botanik özellikleri
Şapka şekli küreseldir, daha sonra olgunlukta dışbükey ve düzdür. Kütikülün rengi kenarlarda sarı, merkeze doğru kahverengi-turuncu, yaşla birlikte koyulaşır, turuncu tonlarla kahverengiye dönüşür. Solungaçlar başlangıçta beyazdır, daha sonra yaşlandıkça kahverengi-sarıya döner. Gövde 5-17 cm uzunluğunda, 0,3-0,5 cm kalınlığındadır ve gövde uzadıkça tepeye doğru daralır.
Ekolojik gereksinimler
Karpofor 15-16ºC sıcaklıkta gelişir. Şapkanın boyutu, %0,06’dan az olması gereken CO2 konsantrasyonuna bağlıdır.
YETİŞTİRME
Diğer mantar türlerine benzer ve özellikle özel yetiştiriciler için erişilebilirdir.
Yetiştirme ortamı, buğday samanı (%12-15) ilaveli at gübresidir. Substrat, 16-18 cm kalınlığında düz katmanlar halinde veya plastik torbalara (çap 50 cm ve yükseklik 30-35 cm) yerleştirilir.
İnkübasyon için sıcaklık 20 ºC ve meyve verme için 10-20 ºC’dir.
Hasat süresi ilk mantarların ortaya çıkmasından itibaren 40-45 gündür. Elde edilen verim, besin substratının ağırlığının %18-27’si kadardır.
