My Cart
Alışveriş sepetinizde hiç ürün yok.
Güller dona karşı koruma
Güller çoğu durumda dona duyarlı bitkilerdir ve bu nedenle kışın üzerleri toprakla örtülerek korunmaları gerekir. Dağlık ve tepelik bölgelerde güller Kasım ayının başında gömülür, ova bölgelerinde ise bu işlem daha da geç yapılabilir. Her durumda, işlem -4 °C’nin altına düşen sıcaklıklar ortaya çıkmadan önce tamamlanmalıdır.
Bodur güller (çalılar) yarı tırmanıcı veya tırmanıcı güllere göre düşük sıcaklıklara karşı daha hassastır.
Hangi kategoriye ait olduklarına ( bodur, gövdeli, yarı tırmanıcı veya tırmanıcı) ve hangi bölgede bulunduklarına bakılmaksızın, güller kışın malçlama veya toprakla örtme yoluyla korunmalıdır. Örtülmeden önce, güller hafifçe budanır, bu da çok uzun dalların kısaltılmasını, kırık veya kuru dalların ve dallarda kalan yaprakların uzaklaştırılmasını içerir.
Malçlama
Malçlama, çalının tabanındaki dalların özel bir malzeme (saman veya ağaç kabuğu) ile kaplanmasından oluşur.
Höyüğün yüksekliği 25-30 cm’yi geçmemeli ve tabanındaki çalıyı iyice örtmelidir.
Yarı tırmanan ve tırmanan güller de aynı işleme tabi tutulmalı, sırasıyla tabandaki dallar malçlanmalıdır. Bu gül kategorilerinde höyük daha uzun (40-50 cm) ve tabanda daha geniş yapılabilir.
Gövde ve tacı olan güller için, gövdenin esnekliğine bağlı olarak iki koruma yöntemi uygulanabilir.
İlk yöntem
Bitkinin gövdesinin kolayca bükülebildiği ilk yöntemde taç, genişliği tacın genişliğine karşılık gelen 20-25 cm derinliğinde bir çukurda toprağa gömülür. Tacın tabanı, sabitlemek için bir kanca ile yere sabitlenmelidir.
Gövdenin bükülmesi ve tacın tabanının sabitlenmesi hassas bir işlemdir ve gövdenin kırılmasını veya tacın aşılama noktasından ayrılmasını önlemek için çok dikkatli yapılmalıdır. Taç önceden temizlendikten sonra (bodur çalılarda olduğu gibi) örtülmeli ve çok hacimli ise rafya ile sıkılmalıdır. Oluşan tümsek, tacın bir kısmının gömülü olduğu dikkate alınarak 20 cm’yi geçmemelidir.
İkinci yöntem
İkinci yöntem, gövde artık bükülemeyecek kadar kalınlaştığında kullanılır. Bu durumda, taç dalları saman, kurutulmuş çimen veya kurutulmuş yapraklarla sarılmalı ve taç daha sonra hafif, hava geçirgen malzemelerle (çuval bezi) örtülmelidir. Örtü, aşılama noktası da dahil olmak üzere tacın tabanından bağlanmalıdır. Kış boyunca, kar birikintileri nedeniyle gevşememesi, kırılmaması veya çok ağırlaşmaması için taç örtüsü periyodik olarak kontrol edilmelidir. İkinci durumda, gövdenin bükülmesini veya kırılmasını önlemek için, gövdenin kuzey kısmına yerleştirilirse kar fırtınalarına karşı bir koruma unsuru oluşturan desteklerin kullanılması iyi olur.
Mart ayının ortalarında, eğer hava izin verirse veya ayın sonuna doğru, güller höyüklerinden çıkarılmalı veya örtüleri kaldırılmalıdır. Kışlama sadece güçlü, iyi odunlaşmış gövde ve dallara sahip, yani büyüme ve gelişme sürecini tamamlamış ve dormansi durumuna girmiş güller tarafından iyi tolere edilir. Kuru donlar güller için küflenmeye, çürümeye ve nihayetinde bitkinin ölümüne neden olan kar/kar fırtınalarının nemi kadar tehlikeli değildir. Gövde tabanının malçlanması ortanca, şakayık, ormangülü gibi diğer süs çalıları için de gereklidir.
Diğer bitki türlerini dondan korumaya yönelik ipuçları
Gövdeli ve taçlı güllerin yanı sıra, taç örtme diğer bitkilerin ilk aylarında/yıllarında da uygulanır. Bu nedenle, bazı Manolya türlerinin kışları sert ve uzun süren bölgelere dikildiğinde, taç kapatılarak korunması gerekir. Tacın hacmi büyüdükçe bu işlem daha da zorlaşır. Örtü, daha önce dalları sıkarak ve birbirine bağlayarak (budayarak değil) tacın hacmini azalttıktan sonra hasır veya branda parçalarıyla yapılır. Manolya dallarının kırılgan olduğu düşünüldüğünde, hem sıkma işlemi hem de tacın örtülmesi sabır ve dikkatle yapılmalıdır.
Kış aylarında, kırılabilecek iç dallara baskı uygulanmaması için örtünün kontrol edilmesi, kar veya dondan temizlenmesi gerekir. Dondan zarar gören diğer yaprak döken çalılar, sürünerek büyümeleri nedeniyle malçlama veya taç örtüsü ile korunamaz ancak üzerlerini kuru yaprak tabakası ile örtülerek dondan korunmalıdır. Örtünün kalınlığı bölgeye, bitkinin hassasiyetine ve örtünün yapıldığı malzemenin niteliğine bağlı olarak değişir.
