My Cart
Nie masz żadnych pozycji w swoim koszyku.
Szałwia – sadzenie, uprawa i zbiór
Opublikowano: 7 stycznia, 2023 Zmodyfikowano: 13 stycznia 2023
Szałwia lekarska (Salvia officinalis) należy do rodziny Lamiaceae i pochodzi z terenów podgórskich nad Morzem Śródziemnym, będąc rozpowszechnioną jako roślina lecznicza i aromatyczna w wielu krajach.
Zastosowanie
Liście szałwii wykorzystywane są jako przyprawa do wielu potraw, a także w kosmetyce, przemyśle perfumeryjnym oraz w celach leczniczych. Roślina ta zawiera olejki eteryczne, w skład których wchodzą salwiol, cedren, kamfora, pinen, związki parafinowe, garbniki, kwasy organiczne oraz witaminy B1 i C.
Charakterystyka botaniczna
Szałwia to podkrzew o dobrze rozgałęzionym systemie korzeniowym, łodydze prostej, o wysokości 0,8-1 m, zdrewniałej od spodu. Liście są podłużne, grubo owłosione, zielono szare, a kwiaty niebiesko-purpurowe, kwitnące w czerwcu-lipcu.
Wymagania środowiskowe
Jako gatunek śródziemnomorski, szałwia preferuje miejsca słoneczne do gromadzenia olejków lotnych, ale toleruje również miejsca częściowo zacienione. Temperatury 20-25° C w okresie wzrostu wegetatywnego są korzystne dla wzrostu tego gatunku. Zimą zaleca się zabezpieczyć rośliny, jeśli temperatury zbytnio spadną, a rośliny nie zostaną przykryte śniegiem.
Pod względem wilgotności szałwia posiada umiarkowane wymagania, jest bardziej wrażliwa na nadmiar wody w glebie niż na jej brak. Preferuje gleby żyzne, dobrze zdrenowane o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.
Uprawa
Szałwia może być uprawiana w ogrodach, ale także jako roślina doniczkowa. Rośliny można kupić w specjalistycznych sklepach, lecz można je również uzyskać z nasion lub poprzez sadzenie rozsady.
W ogrodach uprawę zalecamy założyć późną jesienią lub wczesną wiosną przez siew bezpośredni lub z rozsady.
Nasiona również można wysiewać wczesną wiosną lub późną jesienią, w odległości 70 cm między rzędami i 45-50 cm między roślinami. Glebę należy jednak wcześniej przygotować, tak aby była dobrze uprawiona i zapewniała optymalne warunki do kiełkowania. Po wysiewie można wyrównać glebę przez wałowanie. Podczas przygotowania gleby można zastosować nawozy organiczne lub chemiczne.
W przypadku produkcji rozsady, siew można wykonać wiosną, a sadzić jesienią przy użyciu wzmocnionych i zaaklimatyzowanych sadzonek. Przy sadzeniu rozsady stosuje się te same odległości pomiędzy roślinami.
W przypadku rozmnażania przez sadzonki należy je zebrać z pędów jednorocznych, przyciąć tak, aby miały długość 10-12 cm, usunąć liście podstawowe, a następnie sadzonki ukorzenić w ciepłym podłożu po wcześniejszym dodaniu hormonów ukorzeniających.
Pielęgnacja
W uprawach założonych z siewu bezpośredniego rośliny powinny być przerzedzane. W okresie wzrostu wegetatywnego rośliny należy nawadniać, najlepiej za pomocą systemu nawadniania kropelkowego. Można również wykonać nawożenie etapami, w zależności od stanu zaopatrzenia gleby. Gleba musi być wolna od chwastów, zwłaszcza po przesadzeniu, gdy rośliny jeszcze się nie rozwinęły.
Wiosną, zaraz po rozpoczęciu wzrostu rośliny, należy przyciąć jej pędy na wysokość 10-15 cm. Upewnij się, że na pozostałych częściach znajdują się pąki, aby mogły wyrosnąć nowe pędy. Powinno się również usunąć suche lub porażone przez choroby części rośliny.
Choroby i szkodniki
Szałwia może być zainfekowana przez mączniaka, rdzę lub inne choroby powodujące plamy na liściach, a także przez owady takie jak mszyce, mączliki czy roztocza. Jednak problemy związane z nadmiarem wody w glebie są częstsze, niż te związane z chorobami i szkodnikami.
Zbiór i przechowywanie
Zbiory liści można przeprowadzać w dowolnym momencie. Zarówno liście, jak i młode pędy można zbierać i wykorzystywać w stanie świeżym lub suszonym. Zaleca się zbieranie w pogodne dni, w godzinach maksymalnego nasłonecznienia. Jeśli chcesz wysuszyć świeże części roślin, użyj dobrze wentylowanego i zacienionego miejsca, a po wysuszeniu przechowuj je w miejscu o niskiej wilgotności.
Porada specjalisty 
