Śliwa domowa (Prunus domestica) jest ceniona ze względu na swoje owoce, które są wykorzystywane w przemyśle spożywczym (lub jako surowiec dla przemysłu), a drewno jest używane w różnych gałęziach przemysłu. Jest to drzewo o średnim wigorze, liście są owalne i mają ząbkowany brzeg, a kwiaty mają biały kolor. Owoce śliwy mogą być wykorzystywane na różne sposoby: świeże, suszone, w postaci dżemów, dodatkowo są chętnie używane w przemyśle alkoholowym. Zawierają węglowodany, kwasy organiczne, albuminę, celulozę, witaminy (A, B, C), żelazo, wapń, magnez, fosfor, sód itp.

Specyfika uprawy i owocowania

Śliwa posiada dobrze rozwinięty system korzeniowy, wykorzystujący wszystkie rodzaje gleby. Pień jest prosty, a na przyrosty powietrzne wpływa praca wykonywana w sadzie. Kwiaty są zazwyczaj obupłciowe, a sposób zapylania jest różny. Aby zapewnić prawidłowe zapylanie, należy starannie rozmieścić odmiany na poletku.

W szczególności wskazane jest skojarzenie odmian androsterylnych z co najmniej dwiema dobrymi odmianami zapylającymi, które zapylają się nawzajem i obie zapylają odmiany androsterylne. Przy wyborze zapylaczy należy również wziąć pod uwagę czas kwitnienia odmian (powinny one kwitnąć w tym samym czasie). W zimne wiosny zapylanie kwiatów jest niewielkie, w związku z tym produkcja jest znacznie obniżona.

WYMAGANIA KLIMATYCZNE I GLEBOWE

Śliwa posiada umiarkowane wymagania temperaturowe, najlepsze wyniki uzyskuje się na obszarach, gdzie średnia roczna temperatura wynosi 8 – 11 ° C. Wytrzymuje temperatury – 31 ° C (zima). Pąki kwiatowe mogą wytrzymać temperatury -4°C, a na kwiaty śliwy niekorzystnie wpływają temperatury poniżej -0,5°C. Temperatury powyżej 35°C powodują oparzenia liści. Dobrze rośnie na obszarach, gdzie spada 600-700 mm opadów rocznie. Nie ma wysokich wymagań świetlnych i może korzystać ze wszystkich rodzajów ekspozycji. Jeśli wszystkie czynniki wzrostu są na optymalnym poziomie, śliwa może rosnąć na każdym rodzaju gleby, a nawet może być sadzona na glebie piaszczystej (w warunkach nawadniania).

UPRAWA

Przygotowanie gleby

Przygotowanie gleby odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami. Jeśli plantacja jest zakładana na ziemi, która była używana jako sad, ziemia powinna być przygotowana 1-2 lata wcześniej. W celu przywrócenia struktury gleby i wyeliminowania ognisk infekcji, ziemia może być uprawiana trawami wieloletnimi. Jeśli działka jest silnie zachwaszczona, można zastosować specjalne herbicydy.

Gleba jest nawożona nawozami organicznymi (obornik, kompost). Zaleca się również wertykulację gleby, aby korzenie mogły łatwo rosnąć. Wszystkie ciała obce w glebie powinny być zebrane i usunięte z działki, po czym gleba powinna być dobrze wyrównana.

W celu precyzyjnego sadzenia ziemię można pikietować. Pikietowanie to operacja polegająca na zaznaczeniu na ziemi pozycji każdego drzewa, a dokładniej na wbiciu palika w konkretne miejsce sadzenia.

Sadzenie

Optymalny czas sadzenia to jesień, po opadnięciu liści, aż do zamarznięcia gleby. Można również sadzić w oknach zimowych, jeśli gleba nie jest zamarznięta, ale aby uniknąć uszkodzenia systemu korzeniowego, temperatura nie powinna spaść poniżej 2-3°C.

Materiał do sadzenia śliw należy pozyskiwać wyłącznie z autoryzowanych szkółek. Zaleca się uwzględnienie wigoru drzew podczas ustalania odległości sadzenia. Ogólnie rzecz biorąc, odległości pomiędzy roślinami nie powinny być mniejsze niż 4-5 m między rzędami i 3-4 m między drzewami w rzędzie, osiągając nawet 6 m między rzędami w przypadku silnych odmian.

Przycinanie korzeni

Aby stymulować rozwój korzeni, przycina się je. Operacja ta jest wykonywana w celu usunięcia uszkodzonych części i utrzymania zdrowego systemu korzeniowego. Nekrotyczne korzenie są całkowicie usuwane, a zdrowe są skracane o 7-8 cm.

Po przycięciu korzenie powinny być moczone. Namaczanie polega na wprowadzeniu korzenia do mieszanki żółtej gleby, świeżego obornika i wody. Warstwa błota pomaga drzewu przystosować się do nowych warunków glebowych i utrzymuje wilgoć wokół korzeni.

Właściwe sadzenie

Ten etap rozpoczyna się od wykopania dołu. Jeśli ziemia nie była wcześniej uprawiana, dół musi zostać wykopany 2-3 miesiące wcześniej i mieć następujące wymiary: 100 x 100 x 80 cm. Jeśli ziemia została odpowiednio przygotowywana, dół wykopuje się 1-2 dni wcześniej lub nawet tego samego dnia. W takim przypadku dół powinien mieć następujące wymiary: 50 x 50 x 50 cm.

Na dno dołu wprowadzana jest mieszanka żyznej gleby usuniętej z górnej części dołu i dobrze rozłożonego obornika. Powinno się włożyć drzewo do dołu w taki sposób, aby korzenie znajdowały się na żyznej warstwie u podstawy.

Po przykryciu korzeni 10-centymetrową warstwą ziemi można przeprowadzić pierwsze zagęszczenie gleby. Podczas sadzenia korzenie muszą być w bliskim kontakcie z glebą. Głębokość sadzenia oblicza się tak, aby punkt szczepienia znajdował się 3 cm nad ziemią i był skierowany na północ. Po posadzeniu obok drzewa umieszcza się palik. Drzewo można obłożyć materiałami chroniącymi przed gryzoniami.

PRACE PIELĘGNACYJNE

Wiosną materiały ochronne wokół drzew powinny być usunięte, a następnie uprawę należy dobrze nawodnić. W przypadku młodych sadów niezbędne jest stałe nawadnianie. Wokół drzew gleba powinna być powierzchownie przekopywana lub pokryta resztkami roślinnymi (ściółką). Ściółkowanie utrzymuje dobry stan fitosanitarny, zapobiega rozwojowi chwastów, zatrzymuje wodę w glebie i zmniejsza liczbę prac pielęgnacyjnych.

Przycinanie

W pierwszym roku, wiosną, drzewo śliwy skraca się do wysokości 80 cm nad pąkiem skierowanym na zewnątrz. Po rozpoczęciu wzrostu drzewa wszystkie pędy w obszarze pnia przycina się do wysokości 50 cm.

Latem (sierpień) wybiera się 3-4 pędy równomiernie rozmieszczone na drzewie, aby uformować przyszłą koronę. Wiosną drugiego roku wybiera się główne pędy. Jeśli są one dłuższe niż 60 cm, skraca się je tak, aby wszystkie były tej samej długości. Latem usuwa się wszystkie chciwe pędy i te, które wyrastają na wierzchołkach głównych gałęzi.

W trzecim roku rozpoczyna się formowanie drugiego piętra korony. Gałąź przedłużająca główny trzon powinna być cięta powyżej pąka skierowanego na zewnątrz. Na głównych gałęziach pozostawia się silny pęd, znajdujący się około 50 cm od osi centralnej. Pędy wyrastające na wierzchołkach gałęzi są usuwane.

W czwartym roku wybiera się gałąź, która utworzy trzecie piętro korony. Powinno ono znajdować się 30 cm od najwyższego piętra (drugiego). Należy usunąć wszystkie konkurujące, chciwe, skierowane do wewnątrz gałęzie. Aby znormalizować obciążenie owocami, roczne gałęzie skraca się do 4-5 pędów.

STYMULACJA WZROSTU I OWOCOWANIA

Te zabiegi stymulują drzewo śliwy do produkcji większej ilości owoców, szybszego owocowania lub rozwoju silniejszych pędów:

Kształtowanie gałęzi: to zmiana naturalnej pozycji gałęzi, w kierunku pionowej. Powoduje to wzrost i wzmocnienie gałęzi. Operacja ta jest przeprowadzana głównie w dojrzałej fazie drzew. W tej fazie wzrost wegetatywny jest nieobecny, a operacja ta prowadzi do odmłodzenia korony.

Pochylanie gałęzi: polega na zmianie pozycji gałęzi w kierunku poziomym. Powoduje to wzrost pąków owocowych na gałęzi i napowietrzenie korony. Gałęzie można przechylić poniżej poziomu, aby uzyskać obfite owocowanie. Ta operacja jest praktykowana w młodym stadium drzew, gdy dominuje wzrost wegetatywny.

Wyginanie gałęzi w łuk: poprzez tę zmianę pozycji, część podstawowa pozostaje wznosząca się, a część końcowa jest nachylona poniżej poziomu (opadająca). Ta operacja powoduje wzrost wegetatywny oraz przyśpieszenie pączkowania o 2-3 lata.

Nacięcie poprzeczne: przerwanie naczyń przez drobne cięcie ostrym ostrzem. Cięcie wykonuje się powyżej pąka.

Nacięcie wzdłużne: cienkie cięcie jest wykonywane wzdłuż długości pnia. Operacja ta pomaga zwiększyć grubość pnia.

Skręcanie: polega na skręcaniu gałęzi lub pędów. Operacja ta stymuluje owocowanie.

Łamanie gałęzi: Jest praktykowane w przypadku gałęzi, które mają niewłaściwą orientację. Owocowanie następuje szybko na złamanych gałęziach.

Przerzedzanie owoców

Ze względu na wysoką wydajność, przez większość czasu śliwa tworzy więcej owoców aniżeli jest w stanie wyżywić lub utrzymać. W takim przypadku, aby uniknąć wyczerpania drzewa i uzyskać wysokiej jakości owoce, można wykonać przerzedzanie owoców. Operacja ta uwalnia napięcie nagromadzone w gałęziach z powodu wagi owoców, zapewnia napowietrzenie drzewa, a pozostałe owoce osiągają specyficzne cechy odmiany (rozmiar, kolor, smak).

Przerzedzanie owoców zaleca się przeprowadzać po fizjologicznym opadnięciu owoców, a między owocami należy pozostawić odległość 5-10 cm. Owoce powinny być zdrowe i wystawione na działanie promieni słonecznych. Należy usuwać wszystkie zdeformowane, chore lub słabo rozwinięte owoce.

Pielęgnacja sadu śliwowego jest zróżnicowana w zależności od powierzchni i wieku plantacji. W warunkach nawadniania między rzędami można uprawiać warzywa lub drzewa owocowe. Przykłady: pomidory, papryka, bakłażany, cebula, czosnek, ziemniaki, truskawki itp. Na obszarach, gdzie gleba jest narażona na erozję, przestrzeń między rzędami najlepiej aby była porośnięta trawą lub wykorzystywana do produkcji paszy (siano, lucerna itp.). Na obszarach stepowych gleba powinna być uprawiana, aby mogła gromadzić jak najwięcej wody. Można również zastosować herbicyd, ale dopiero 2-3 lata po posadzeniu.

Ochrona drzew przed mrozem

Ze względu na niestabilne warunki pogodowe, drzewa śliwy są często narażone na późne wiosenne przymrozki. Mogą one zagrozić zbiorom, dlatego w celu ochrony drzew można rozważyć techniki fumigacji. Gdy zapowiadane są niskie temperatury, w sadzie spalane są materiały łatwo palne (zebrane w stosy), które wytwarzają dużą ilość dymu (guma, słoma, obornik, smoła, torf itp.).

W ten sposób warstwa dymu, która tworzy się nad sadem, nie pozwala na uwalnianie ciepła z gleby, a tym samym utrzymuje wyższą temperaturę w pniu/koronie drzewa. Bardzo ważne jest utrzymywanie ognia przez całą noc, szczególnie przed wschodem słońca, kiedy temperatury gwałtownie spadają. Ta operacja może chronić drzewa przed temperaturami do -3 stopni Celsjusza.

Nawadnianie

Podlewanie jest niezbędne na obszarach z niedoborem opadów i w intensywnych sadach. Zapewnia ono wysokie plony i dobry wzrost drzew. Nawadnianie powinno być stosowane zawsze, gdy jest to konieczne, aby zapewnić wystarczającą ilość wody. Zaleca się stosowanie 400 m³/ha wody.

Nawożenie

Do nawożenia plantacji śliw można stosować złożone nawozy NPK. W przypadku młodych plantacji nawozy stosuje się u podstawy drzewa. Śliwa dobrze reaguje również na nawozy dolistne.

Zwalczanie szkodników i chorób

Stan fitosanitarny plantacji jest bardzo ważny. Przeprowadzanie zabiegów fitosanitarnych zgodnie z określonym harmonogramem może znacznie ograniczyć występowanie chorób i szkodników.

Aby zniszczyć ogniska infekcji w sadzie, zabiegi stosuje się podczas spoczynku wegetacyjnego (zimą). Zabiegi najlepiej stosować w oknach zimowych, gdy temperatura jest wyższa niż 5 stopni Celsjusza.

W przypadku chorób pierwszy zabieg (po opadnięciu liści) wykonuje się produktami na bazie miedzi. Drugie opryskiwanie produktami na bazie miedzi odbywa się wiosną, w momencie pękania pąków. Roztwór jest rozpylany na całej powierzchni drzew, od podstawy gleby do gałęzi. Zabiegi te stosuje się w dni bez opadów, przy temperaturach powyżej 6-7 ° C, aby roztwór nie zamarzł na roślinach.

7-10 dni po zastosowaniu zabiegów miedziowych można zastosować olej ogrodniczy, który działa przeciwko szkodnikom, które mogą zimować w korze drzew.

Zbiór

Zbiory przeprowadza się w okresie dojrzałości konsumpcyjnej. Optymalny czas zbioru owoców śliwy objawia się szeregiem zmian w owocach. Nabierają one koloru, miąższ staje się bardziej miękki, a kwaśny smak zostaje zastąpiony słodkim. Owoce nie mają możliwości późniejszego dojrzewania. Jeśli zbiory są opóźnione, owoce nie mogą być dłużej przetwarzane. Zbiory nie są przeprowadzane poprzez obijanie gałęzi, ponieważ taka procedura odłamuje część gałęzi owocujących, które mogą wydać owoce w następnym roku.