My Cart
Nie masz żadnych pozycji w swoim koszyku.
Kiwi, zabiegi, zwalczanie szkodników i chorób
Kiwi, lub aktinidia smakowita (Actinia deliciosa) to roślina należąca do rodziny Actinidiaceae. Rośnie w postaci lian, o długości od 5 do 7 metrów. Liście są duże, ciemnozielone, błyszczące. Pochodzi z Azji, ale obecnie uprawiana jest we Francji, Grecji, Chile, Hiszpanii, Australii, Włoszech, USA itd. Temperatura jest czynnikiem ograniczającym uprawę kiwi, ze względu na jego wrażliwość na mróz. Może być uprawiane w rejonach, gdzie ryzyko wystąpienia mrozu jest niewielkie. Kiwi ma długi okres wegetacji i preferuje długi okres jesienny oraz ciepłe wiosny. Uprawiany jest ze względu na swoje owoce, lecz może pełnić również rolę dekoracyjną. Owoce zawierają witaminę A, witaminę C, witaminę E, wapń, kwas foliowy, fosfor, potas i węglowodany.
GŁÓWNE CHOROBY KRZEWÓW KIWI
Rak bakteryjny owoców kiwi (Pseudomonas syringae pv. actinidiae)
Choroba atakuje wszystkie organy nadziemne rośliny. Pierwsze objawy to występowanie małych plamek o wilgotnym, dobrze widocznym wyglądzie. Później zaatakowane tkanki zasychają i odrywają się. Na porażonych owocach pojawiają się małe brązowe plamy, graniczące z zielonym obszarem. Bakteria zimuje na resztkach roślinnych na powierzchni gleby. Podczas wegetacji choroba przenoszona jest przez wysięk bakteryjny, który roznosi się przez różne wektory (woda, wiatr).
Metody zapobiegania i zwalczania:
- usuwanie zaatakowanych roślin z uprawy;
- zabiegi chemiczne z użyciem specyficznych fungicydów.
Guzowatość korzeni (Agrobacterium tumefaciens)
Pojawieniu się choroby sprzyjają temperatury od 22 do 30 stopni Celsjusza i wilgotność powietrza ok. 80%. Na korzeniach oraz łodygach rozwijają się guzy o różnym kształcie i wielkości. Początkowo są one małe i miękkie, później stają się zdrewniałe. Z guzów powstają twory podobne do liści, pąków lub pędów. Komórki tworzące te guzy są duże i zdeformowane. Bakteria ta dostaje się do drzewa poprzez rany spowodowane przez nicienie, grad itp.
Metody zapobiegania i zwalczania:
- dezynfekcja nożyczek i narzędzi, podczas przenoszenia z jednego drzewa na drugie;
- cięcie zaatakowanych gałęzi i pokrywanie ran leczniczym mastyksem.
Zgnilizna korzeni i koron (Phytophthora sp.)
Choroba objawia się więdnięciem i brązowieniem liści. Wzrost roślin jest spowolniony, a porażone krzewy przedwcześnie usychają. U podstawy pnia pojawiają się zmiany podobne do tych, które wywołuje rak bakteryjny. Przy wilgotnej pogodzie zmiany pokrywają się lepkim płynem. Choroba ta występuje w warunkach nadmiernej wilgotności gleby.
Metody zapobiegania i zwalczania:
- racjonalne nawadnianie;
- unikanie gleb o nadmiernej wilgotności.
Szara pleśń (Botrytis cinerea)
Pojawieniu się grzyba sprzyja wysoka wilgotność powietrza i słabe warunki świetlne. Grzyb żyje na resztkach roślinnych z powierzchni gleby, a jego zarodniki są przenoszone na zdrowe rośliny przez prądy powietrzne i krople wody. Na nadziemnych organach zaatakowanego krzewu można zaobserwować specyficzne objawy: niektóre powierzchnie brązowieją i pokrywają się szarym nalotem (symbolizującym owocnikowanie grzyba). Następnie zaatakowane organy gniją. Choroba rozwija się szybko i może zniszczyć owoce lub rozprzestrzenić się na sąsiednie rośliny. Szara pleśń może mieć poważny wpływ na produkcję, nawet po zbiorach.
GŁÓWNE SZKODNIKI KRZEWÓW KIWI
Nicienie
Nicienie zimują jako osobniki dorosłe wewnątrz zaatakowanych roślin lub w glebie. Migrują z gleby do organów roślinnych wraz z wodą. Żyją wewnątrz zaatakowanych roślin i żywią się sokami komórkowymi. Po ataku korzenie są zdeformowane, a wzrost młodych liści ograniczony. Zaatakowane kwiaty pozostają nierozwinięte lub wręcz ulegają deformacji.
Metody zwalczania:
- stosowanie zdrowego materiału rozmnożeniowego;
- dezynfekcja gleby za pomocą specjalnych produktów (np. Basamid, Nemasol);
- stosowanie specyficznych środków odstraszających (np. Nemagold).
Skalnice
Są to gatunki polifagiczne, które atakują ponad 200 gatunków roślin. Skalnica wydaje 1-3 pokolenia w roku i zimuje w postaci larwy na korze zaatakowanych gatunków Samice i larwy rozprzestrzeniają się na wszystkie organy zaatakowanych roślin, w tym na owoce, które odżywiają się sokiem komórkowym roślin żywicielskich. W przypadku zmasowanego ataku tarcze chroniące ciało owada zachodzą na siebie i duszą drzewa. Porażone drzewa i krzewy zastygają od wzrostu, a po 2-3 latach zasychają.
Mszyce
Są to gatunki polifagiczne, które migrują z jednej rośliny na drugą lub z jednego gatunku na drugi. Rozwijają się na roślinności naturalnie występującej, a następnie przenoszą się na gatunki uprawne. Mszyce najczęściej tworzą kolonie na spodniej stronie liści, kwiatów lub kwiatostanów oraz młodych pędów. Owady żywią się sokiem komórkowym, powodując stres dla rośliny. W przypadku silnego ataku mszyce powodują śmierć rośliny.
Metcalfa pruinosa
Jest polifagicznym gatunkiem, który powoduje uszkodzenia winorośli, drzew i krzewów. Wydaje jedno pokolenie w roku i zimuje w stadium jaj na gałęziach zaatakowanych roślin. Dorosłe osobniki i larwy żywią się sokiem komórkowym zaatakowanych roślin, blokując ich wzrost i roznosząc wiele chorób oraz wirusów. Zwalczanie tego gatunku jest bardzo trudne ze względu na woskową warstwę, która pokrywa ciało owada. Z tego powodu dość łatwo można pomylić planthoppera z wełnistą mszycą jabłkową (Eriosoma lanigerum).
Roztocza
Są to małe polifagiczne owady, bardzo trudne do zobaczenia gołym okiem. Roztocza żerują na wielu roślinach i drzewach owocowych, zarówno na gatunkach uprawnych, jak i na gatunkach z flory spontanicznej. Żywią się sokiem komórkowym liści. Po ataku liście są pergaminowe, następuje aborcja kwiatów, a krzew zastyga w rozwoju.
Porada specjalisty 
